کد مطلب:47863 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

در قرآن كريم آمده كه خداوند اول از همه اولهاست! آيا اول به معناي زماني معنا ميدهد؟ لطفاً بگوييد منظور از اول بودن خداوند متعال، در قرآن كريم چيست؟

اول يا آخر بودن خداوند متعال زماني و مكاني نيست و خداوند از زمان و مكان منزه است و او خالق زمان و مكان است; منظور از اول يا آخر بودن خداوند و نيز ظاهر و يا باطن بودن او اين است كه او محيط به تمام اشيأ است به هر گونهاي موجودات و اشيأ را فرض كنيد او اول و آخر و ظاهر و باطن آنها است و او قدرت بر همه اينها دارد و وجود او قبل از وجود هر چيز و بعد از وجود هر چيز است و او قبل از آن كه چيزي ثبوت پيدا كند، ثابت بود و بعد از آن كه هر داراي ثبوتي فاني گردد باز هم ثابت است و هر چيزي را اول تصور كنيم قبل از وجودش خداوند متعال به آن احاطه علمي داشته، پس خدا اول است و هر چيز را ما آخر فرض كنيم بعد از فنأ آن نيز خداوند متعال به آن احاطه علمي دارد; هُوَ الاْ ?َوَّلُ وَ الاْ ?َخِرُ وَ الظَّـَهِرُ وَ الْبَاطِنُ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ;(حديد،3) اول و آخر و ظاهر و باطن اوست، از هر چيز آگاه است.

بنابراين، خداوند متعال ازلي و ابدي است، وجودي بي انتها و هستي او از ذات خودش است.( ر.ك: بداية الحكمة، علامه محمد حسين طباطبايي;، ترجمه و شرح: حسين حقاني، ص 412ـ415، انتشارات معاونت پژوهشي دانشگاه الزهرا3، تهران. )